کد مطلب:25534 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:45

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

با وجود چند ميليارد انسان روي زمين كه داراي اديان و عقايد متفاوتي هستند تكليف آن ها در جهان آخرت چه مي شود؟

شرايع آسماني، همگي در لزوم ايمان به جهان آخرت اتفاق نظر دارند. پيامبران الهي بدون استثنا پس از اصل توحيد مهم ترين اصلي كه مردم را به آن متذكر كرده اند و ايمان به آن را خواسته اند،اصل معاد و اعتقاد به جهان آخرت است.

قرآن مي فرمايد: همگي در روز قيامت برانگيخته مي شويد.[2] مسئلة مهم ديگر اين است كه سعادت و شقاوت زندگي پس از مزگ كاملاً وابسته به نحوة زندگي دنيا است. قرآن مي فرمايد: هر كس هموزن ذره اي كار خير انجام دهد آن را مي بيند، و هر كس هموزن ذره اي كار بد كرده آن را مي بيند.[3]

از سوي ديگر اعتقادات و اعمال در دنيا وقتي موجب سعادت اخروي خواهند شد كه از روي تسليم در برابر خدا انجام گيرد. قرآن مي فرمايد: در آن روز (قيامت) مال و فرزندان سودي نمي بخشد، مگر كسي كه با قلب سليم به پيشگاه خدا آيد.[4] بنابراين كسي در آخرت خوش بخت است كه در دنيا تسليم اوامر پروردگار الهي باشد و تسليم خدا شدن به اين است كه از پيامبر همان زمان پيروي شود.

پس از بعثت حضرت محمد(ص) كه خاتم پيامبران است تسليم خدا شدن عبارت است از: قبول دين اسلام زيرا دين اسلام اديان پيش از خود را نسخ كرده است. علتش اين است كه مجموعة دين الهي از نظر اساس و ريشه در هر زمان يكي است ليكن تكامل جامعه ايجاب مي كند كه تشريفات و قوانين فرعي هماهنگ با تكامل انسان ها رو به تكامل رود تا به حد نهايي و خاتم اديان رسد. از اين رو دين اسلام به عنوان آخرين و كامل ترين دين الهي با بعثت پيامبر اسلام(ص) به همه جهانيان ابلاغ گرديده و گفته شده تسليم خدا شدن از اين به بعد به اين است كه طبق قانون اسلام عمل شود و پذيرفتن ديني غير از اسلام از هيچ كس مورد قبول واقع نمي شود. قرآن مي فرمايد: هر كس ديني غير از اسلام براي خود انتخاب كند پذيرفته نخواهد شد.[5]

به عبارت ديگر: سعادت هر دو جهان وابسته به اين است كه انسان در دنيا تسليم خدا شود، و تسليم خدا شدن پذيرفتن دستورهاي او است، و روشن است كه همواره به آخرين دستور خدا بايد عمل كرد و آخرين دستور خدا همان است كه آخرين رسول او آورده است.[6]

بنابراين با آمدن دين اسلام همه موظفند از اين دين پيروي نمايند و چنان چه كسي ديني غير از اسلام داشته باشد و نپذيرفتن اسلام از روي عناد و لجاجت باشد و با اين حال از دنيا رود، به حالت شرك از دنيا رفته است و در آخرت معذّب خواهد شد.

كساني كه اسلام به گوششان نخورده و زمينة تحقيق هم نداشته اند و اگر اسلام به آنان عرضه مي شد مي پذيرفتند و تسليم مي شدند، اميد هست كه خداوند اينان را مورد عفو قرار دهد. قرآن مي فرمايد: چنين نيستيم كه رسول نفرستاده بشر را معذب كنيم.[7] و فرمود: گروه ديگري كارشان احاله مي شود به امر خدا.[8]

[2] مؤمنون (23) آية 16.

[3] زلزله (99) آية 7 - 8.

[4] شعرا (26) آية 88 و 89.

[5] آل عمران (3) آية85.

[6] مرتضي مطهري، عدل الهي، ص 333.

[7] اسرا (17) آية 15.

[8] توبه (9) آية 106.